Oktober 2023

De keuze van de meerderheid van

de Palestijnse bevolking.

Wat het deel van de Hamas-steunende Palestijnse burgerbevolking, als vergelding voor de massale uitval van moordende en burgeresontvoerende Hamas-terroristen op 7 oktober, te verduren krijgt, vind ik persoonlijk niets meer of minder dan een logische bestraffing voor hun verkeerde keuze. Dat daar, door toedoen van de terreurorganisatie, die haar munitie- en wapenopslagplaatsen, alsook hun afvuurinstallaties van de op Israëlische steden gerichte raketten, in en bij druk bewoonde appartementsgebouwen heeft opgeslagen, ook de onschuldige burgers die Hamas liever zien gaan dan komen, onvermijdelijk, eveneens mede de rekening voor meebetaalt, vind ik erg, zéér erg.

Dat deze ultrarechtse regering, die haar plicht tot bescherming van de Israëlische burger, niet is nagekomen, waardoor Hamas zich de voorbije jaren in Gaza haar militaire kracht heeft kunnen verveelvoudigen, en zelfs 's wereld beste inlichtingdienst heeft kunnen misleiden, en vrij probleemloos massaal Israëlische dorpen heeft kunnen aanvallen, en er zich moordend, verkrachtend, en burgers ontvoerend heeft kunnen uitleven, is een onweerlegbare feitelijkheid.

Dat deze regering, zich daarin gesteund voelend door de grote meerderheid van de Israëlische bevolking, met groot militair vertoon in actie komt, met de in eerste alinea aangehaalde gevolgen, vind ik dus niet meer dan normaal, en volkomen terecht.

Dat één en ander, zowel wat Hamas als Israel betreft, als 'oorlogsmisdaden', kan worden gecatalogeerd, lijkt aanneembaar, maar daarom niet minder simplistisch. Noem één oorlog, sinds de oertijden, tot op vandaag, waar geen reeks zogenaamde mensenrechten, en oorlogsrechtten zijn geschonden. Ik vind oorlog op zich en in zijn geheel een misdaad. Mensenrechtenschendingen zijn trauwens eigen aan oorlog!

Sinds het ontstaan van de staat Israel, hebben de Palestijnse leiders en hun zogenaamde verzetorganisaties, zoals PLO, Hamas Jihad, Hezbollach, en de meeste  Arabische landen, vrijwel alle pogingen tot creatie van een volwaardige Palestijnse staat, naast Israël, stelselmatig afgewezen, of door terreuraanslagen in Israël, de grond in geboord. 

De radicalisering welke als  gevolg van deze evolutie in beide volksgemeenschappen steeds is blijven groeien, maakt dat een vredevolle oplossing voor het Israëlisch -Palestijns conflict, mijn inziens, utopisch is geworden.

Renaat van Poelvoorde