De menselijke schande januari 2007

Heb jij op oudejaarsavond ook aan Darfour gedacht? Aan de reeds meer dan 200.000 onschuldige doden en de 2.500.000 vluchtelingen die in mensonterende kampen aan de Soudanese grens honger lijden en waarvan er tienduizenden sterven aan ondervoeding, ziekte en ontbering ? Heb jij voor het nieuwe jaar ook het voornemen gemaakt om onze en andere regeringen een geweten te schoppen, ook al zou je daardoor zelf iets van je voorspoed, welvaart en veiligheid moeten inboeten? Waarschijnlijk niet, want ik hoor het je al zeggen: “daar kan ik als enkeling, en België als klein landje toch niets aan veranderen”.

Zoals bij zoveel volkenmoorden, hongersnoden en onmenselijke toestanden in die delen van de wereld waar wij als welvarende vadsige wellustige en egoïstische exponenten van het mensenras geen belangen te verdedigen hebben, staan wij ook wat verveeld toe te kijken, en vinden wij dat niet wij, maar anderen dat maar moeten oplossen. Trouwens als puntje bij paaltje komt kunnen wij achteraf steeds gebruik maken van de beproefde uitdrukking: ,,Wir haben es nicht gewusst.''

Moorden, verkrachtingen, plunderingen, meer dan 200.000 doden, meer dan twee miljoen ontheemden, tienduizenden mensen die nu stervende zijn aan geweld, ziekte, ontbering. Die cijfers spreken voor zichzelf. Ondanks het aandringen van de secretaris-generaal van de VN Koffi Annan, weigert de VN-Raad voor de Mensenrechten elke terechtwijzing aan het adres van de islamitische regering van Sudan. En dan weet hij onder meer dat de moslimwereld alleen verontwaardigd doet wanneer moslims door niet-moslims gedood worden.
De huidige politieke ,,cultuur'' waarin Arabische doden heel wat zwaarder wegen dan zwarte, wordt gesteund daar de overgrote meerderheid van de VN-Raad voor de mensenrechten, waarin de moslimlanden een derde van de leden vormen, en in zes maanden ,,werking'' alleen Israël veroordeeld heeft, tot driemaal toe.
Vredesbetogingen van enige omvang trekken alleen de straat op als ze kunnen tekeergaan tegen de ,,gebruikelijke verdachten'', zoal de Verenigde Staten, Israël, en het westen. Wie door andere regimes wordt onderdrukt of zelfs afgeslacht heeft pech. Protesteren is makkelijker dan meewerken aan oplossingen, maar aangezien er in dat deel van Afrika geen olievelden, en gegeerde ertsen te vinden zijn is het ondenkbaar dat landgenoten moeten gaan sneuvelen in verre conflicten, zeker niet in Afrika waar de conflicten en wreedheden onuitroeibaar en onoplosbaar lijken.

Laten wij echter niet vergeten dat ook Europa niet immuun is voor barbarij. De Nazi’s en recentelijker de Balkan-volkeren hebben bewezen hoe gevaarlijk het is om mensen van een bepaalde huidskleur of ras als minderwaardig te brandmerken. Dat geen enkele uiting van racisme, antisemitisme incluis, aanvaardbaar, verschoonbaar kan zijn en desnoods met inboeting van eigen mensenlevens moet bestreden worden hebben de Europeanen in de geschiedenis meer dan genoeg ervaren.

Een aantal landen verkiest de bescherming van bevriende regimes boven die van zelfs elementaire mensenrechten. Andere, waaronder België, zijn politiek niet bereid elders te gaan vechten om vrede te stichten of te behouden. Afgezien dat zij daar geen defensiegeld willen aan besteden vrezen zij vooral onpopulariteit wanneer er soldaten zouden sneuvelen.

Om die reden ging België uit Rwanda lopen na het afslachten van tien Belgische para's. Daarom stond Europa erbij en keek ernaar toen op de Balkan weer concentratiekampen ontstonden, toen uit Srebrenica zevenduizend moslims werden weggevoerd om afgemaakt te worden.

Daarom laten wij nu gebeuren wat gebeurt in Sudan, kijken wij gewoon de andere richting op en beperken ons tot het geweeklaag over onze eigen luxeproblemen..
Als mens kan je dit nieuwe jaar moeilijk vreugdevol inzetten. Daarvoor is de schande te groot en voor sociaal voelende personen de schaamte navenant!

Renaat van Poelvoorde