Terug naar keuzemenu

november 2023

De waarde van een Palestijnse dode

en de onzin van een wapenstilstand

In tegenstelling tot het wereldwijd protest en de massaoptochten m.b.t de nu reeds 10.000 Palestijnse burgerdoden in Gaza, en tegen het Israƫlische regime, die men daarvoor verantwoordelijk stelt, is het tot op vandaag vruchteloos zoeken naar enige gelijkaardige verontwaardiging, laat staan massastraatprotesten, en eisen tot wapenstilstanden m.b.t. de twee Arabische burgeroorlogen waarbij rivaliserende Islamieten mekaar uitmoorden.

In de Syrische burgeroorlog wordt het Arabische Assad-regime, met Russische steun (en deels Amerikaanse tussenkomsten), al dan niet terecht, verantwoordelijk gesteld voor meer dan 300.000 doden, die er ondertussen zijn gevallen.
En dan is er de, amper in het nieuws komende, Jemenietische oorlog, waar de door Iran gesteunde Sjiitische rebellen, de door Saudi-Arabie gesteunde Soennitische gering bevecht, met ondertussen meer dan 100.000 doden door militair geweld, waarbij men tot heden 200.000 burgers door honger en ellende laat omkomen.

Blijkbaar zijn islamitische doden, zowel voor de islamieten zelf, als voor de westerse good-menschen, enkel belangrijk, als men de joden of het Westen als schuldigen kan aanwijzen. Wij als 'ongelovigen' dienen ons trouwens niet te moeien met 'broedermoorden'?... Allahoe akbar.
Hoe hypocriet kan men zijn?
En dan is er nog de bedrieglijke eis van een (onvoorwaardelijke) wapenstilstand, die in regel niets meer of minder is dan een overwinning voor diegene die militair de beste possities heeft en een nederlaag voor de andere.

Dat een wapenstilstand, waarbij sterkste partij voorwaarden oplegt welke weinig of geen positieve, maar nadelige gevolgen voor de zwakste genereert, hebben de Duitsers na WO1 moeten ervaren.

Daarentegen ervaarden ze na WO2 dat met beter af is met een overgave en het lijdzaam ondergaan van de bezetting door de overwinnaar.

Renaat van Poelvoorde