|
Het Europees Hof
voor de Rechten van de Islam?
De betrachting van radicale islamieten om op gewelddadige wijze de
shariawetgeving in Europa in te voeren is blijkbaar niet echt meer
nodig. De ‘gematigden’, laten we zeggen, ‘de wijzen die uit het
oosten komen’, hebben namelijk ontdekt dat men, gebruik makend van
onze democratische Europese waarden en normen via de rechtsgang, de
droom van de 21-eeuwse ‘Ottomanen’ efficiënter uitvoerbaar is, en
daarenboven ook aanvaardbaarder voor de Europese ‘gutmenschen’ .
Dat dit niet zomaar een boude bewering is, bewees onlangs het
Europees Hof voor de Rechten van de Mens. In een arrest oordeelden
deze ‘wijze’ rechters dat de boete die een Oostenrijkse vrouw kreeg
opgelegd omdat ze had gezegd dat de profeet Mohammed pedofiele
neigingen had, terecht was. Want met een dergelijke bewering had de
vrouw namelijk de grens van de vrijheid van meningsuiting
overschreden, stelde het Hof.
De vrouw had tijdens een seminar in 2009 gezegd dat de islamitische
profeet Mohamed het graag met kinderen deed, verwijzend naar diens
huwelijk met de zesjarige Aïsha. Oostenrijkse rechters veroordeelden
haar toen tot een boete van 480 euro vanwege minachting voor een
religie. Ze stapte naar het hof in Straatsburg met een beroep op de
vrijheid van expressie. Ze zou slechts een bijdrage hebben willen
leveren aan een publiek debat.
In zijn arrest oordeelt Het mensenrechtenhof dat de beschuldiging
aan het adres van de profeet, door hem als een pedofiel af te
schilderen, in dit geval te ver ging. De vrouw had moeten weten dat
ze verontwaardiging zou oproepen. De opgelegde straf was bescheiden
en niet buiten proportie, aldus de rechters, die ook wijzen op
bescherming van de gevoelens van moslims en het bewaren van de
religieuze vrede in Oostenrijk.
Iedereen weze dus voortaan verwittigd: In tegenstelling tot het
Christendom, valt met de islam niet te spotten, laat staan te
‘minachten’. Doorgaans roept bij (West-Europese) christenen enige
spot op hun religieuze fabeltjes zelden verontwaardiging op, maar
als het om de Islam en zijn profeet gaat, ligt dat blijkbaar anders.
Dus dienen wij volgens onze eigen rechtspraak wel degelijk rekening
te houden met ‘de bescherming van de gevoelens van de moslims’. Zo
niet zou de religieuze vrede wel eens verstoord kunnen worden. Hoe
dan? De Islam is toch de ‘religie van de vrede’?
Op naar een Europese Sharia !
Renaat Van
Poelvoorde |
