Waarom de ene 100 euro per maand meer krijgt, en de andere 4% koopkracht verliest

Waarom de ene 100 euro per maand meer krijgt,

en de andere 4% koopkracht verliest

De wereldvreemde ‘krachtpatsers der verandering’ hebben het weer voor mekaar weten te brengen: Een akkoord over de begroting en een Tax-shift, waarbij niet enkel de bedrijven (met veel personeel) hun loonkost aardig zien verminderen, maar ook de gewone belastingbetaler (lage en middeninkomens),dank zij wijzigingen in de belastingschijven jaarlijks ongeveer 1.200 euro beter zou van worden.

Alhoewel CD&V, en vooral Open VLD, tot enkele weken geleden zich nog tot het belachelijke toe sterk maakten dat er met hen geen bijkomende en/of verhoogde belastingen zouden komen, worden in dit 'historisch akkoord' o. a. de accijnzen op diesel, tabak, en alcohol aanzienlijk verhoogd, komt er een bijkomende ‘gezondheidstaks op suikerhoudende frisdranken, en last but not least, wordt de btw op elektriciteit 3.5 keer hoger (van 6 naar 21%)

Samen met de reeds vroeger aangekondigde verhogingen van de elektriciteitsfactuur:

nl: - afschaffing van het deel gratis elektriciteit

(ongev. 10%), en

- 8.6% verhoging ter compensatie van de

groenestroomcertificatenkost,

brengt deze 15% btw-verhoging een totale verhoging van de elektriciteitsfactuur met ongeveer 33%.

Voor mij persoonlijk betekent dit een jaarlijkse meerkost van zo maar liefst 174 euro, en voor een modaal gezin met een kind loopt de stijging van het faktuurbedrag op tot tot 250 euro

Als ik daar ook nog de indexsprong bijreken, waardoor ik jaarlijks €380 ontbeer, en daarbij

- €100 als gevolg van de 5000% verhoging van ons

beider busabonnement voor gepensioneerden, +

- ongeveer €100 meerkost van mijn jaarlijkse

waterfactuur wegens het wegvallen van de

‘waterkorting’en de 25% verhoging voor

waterzuivering en –afvoer, bij reken,

komt deze elektriciteitsverhoging van €174

+ de andere voornaamste bijkomende besparings- en taxatiemaatregelen van deze regeringen, mij in het totaal op een jaarlijkse meerkost van 754,- euro, wat mij om en bij de 4% KOOPKRACHTVERMINDERING ‘oplevert’

Die koopkrachtvermindering, die vooral de gepensioneerden met een relatief laag pensioenbedrag treft, wordt voor velen onder hen HELEMAAL NIET gecompenseerd door het (voorlopig nog onduidelijke) effect van de afschaffing van de 30%-aanslagvoet.

Dat komt omdat, vooral gepensioneerden met een laag pensioenbedrag, waaronder het gros van de gezinspensioenen, wegens de pensioenvrijstelling geen inkomstenbelasting op hun pensioeninkomsten betalen, waardoor de betrokken maatregel dus voor hen niet van toepassing is. Zij hebben dus bij gebrek aan compensatie een aanzienlijk koopkrachtverlies.

In verband met de verhoging van de btw op elektriciteit, die destijds door de vorige federale regering van 21 naar 6% werd gebracht (en nu weer naar 21% gaat), wil ik er toch op wijzen dat de maatregel van de regering Di Rupo toentertijd helemaal niet het gewenste(?) resultaat voor de burger heeft gehad.

Want door die verlaging werd de daarop volgende indexaanpassing op lonen en uitkeringen met zes tot 8 maanden opgeschoven, waardoor er ook in dat jaar geen indexaanpassing kwam, (en er dus feitelijk sprake was van een ‘verborgen’ indexsprong ). Als gevolg daarvan ontstond er een feitelijke koopkrachtinlevering van 1,2%, waardoor het effect van de btw-verlaging ruimschoots teniet werd gedaan.

Normaal gezien zou de huidige verhoging van de btw op elektriciteit, welke reeds in september ingaat, nog dit jaar de spilindex doen overschrijden, maar door de geplande ‘indexsprong’ (of het gewoonweg uit de indexkorf te halen) zal dat dus niet gebeuren, en blijft deze verhoging ten eeuwige dage ongecompenseerd.

Alhoewel op het einde van de persconferentie, welke de regering op 24 julie, i.v.m. dit akkoord hield, de vraag, waarom de ene burger maandelijks 100 euro bijkrijgt, terwijl de andere 4% koopkracht moet inboeten, niet werd gesteld, had minister De Croo het toch over “maatregelen die het verschil tussen inkomsten uit werken, en dat van uitkeringen, groot genoeg maken…”

Het is moeilijk aan te nemen dat deze 'zoon des vader' niet weet dat het hier niet enkel over werkloosheid- en leefloonuitkeringen gaat, maar tevens ook de pensioenuitkeringen bij betrokken zijn.

Misschien is zijn oplossing voor het vergrijzingsprobleem, dat zoveel mogelijk gepensioneerden noodgedwongen terug aan het werk gaan…

Maar, alhoewel het moeilijk is om daar kalm bij te blijven, verlies ik er toch de humor niet bij!