|
|
|
Mag en kan ik zijn wie ik denk te zijn? December 2021
|
|
Om een jaar |
 De voorbije twee jaar
zijn, als gevolg van van een onhandelbaar virus, ons allerhande
verboden en verplichtingen opgelegd. Afgezien daarvan moesten,
omwille van de islam, en ons zogenaamd 'slavenhandelverleden',
zwarte pieten en negers zwarten worden, en dienden blanken naar
witten te transformeren. Kerstmarkten en dito feesten werde,
wintermarkten en -feesten , en bij gebrek aan een begripsalternatief
moeste de kerststallen grotendeels verdwijnen.En alsof dat niet voldoende is nu ook de aloude kerstwens: "Vrede op aarde aan de mensen van goede wille"' vervangen door een bedenkelijk"iedereen moet zichzelf kunnen zijn" In tegenstelling tot de voormalige 'discriminerende' kerstslogan, waar men het voorwaardelijk over 'mensen van goede wille' heeft, waardoor men dus de minder-goedwilligen uitsluit, roept de, op het eerste zicht onschuldige 'diversiteitslogan', toch enige vragen en bedenkingen op. Want juist zoals de begrippen zoals vrijheid in doen en laten, zelfs op vocaal vlak nogal wat beperkingen kent, en voorwaardelijk afhankelijk is van inhoud, plaats, omstandigheden, en persoonlijke of maatschappelijke status, is men ook bij deze evenzo beperkt, en aan heel wat voorwaarden gebonden bij het zich manifesteren zoals 'men is', of denkt te zijn. Onze wetgevingen, reglementeringen, en culturele geplogenheden, staan bol van de verboden en begrenzingen m.b.t. wat, en in welke mate men in de openbaarheid en/of in besloten kring, al dan niet mag of moet zijn, of doen en laten. Dat is noodzakelijk voor een werkbare en leefbare samenleving. De enige voor wie men 'kan zijn zoals men denkt dat men is' is men zelf. Vanaf het ogenblik en omstandigheden waarin men met anderen in contact komt, is het afhankelijk welke grenzen deze daar aan stellen, of in welke mate zij de algemenen regels daaromtrent zelf aanhangen, en past men het 'zichzelf zijn 'in min of meerdere mate, volgens de noodwendigheden, daaraan aan. Er zijn trouwens maar weinig omstandigheden en ogenblikken waar iemand grotendeels, laat staan volledig, zichzelf kan zijn. Dus,...neen, Iedereen moet niet zichzelf kunnen zijn, maar zou, in de mate van het mogelijke en aanvaardbare, de mogelijkheden daartoe moeten krijgen. En dat is heel wat anders. |
| aar |
