|
Voelt U zich ook een wildvreemde in deze wereld vol
leugens,
slaafsheid en
egotisme?
‘De echte hopeloos gestoorde mensen in deze samenleving
zijn degenen die als de meest ‘normale’ worden gezien’
Een op Zero Hedge geplaatst lang maar zeer indringend
artikel van Jim ‘The Burning Platform’ Quinn met de titel
‘Wat een gestoorde wereld’ (losse vertaling) blijkt velen
uit het hart gegrepen, waaronder ondergetekende.
Quinn
schrijft dat hij zich steeds meer een vreemde, een eenling
voelt in een samenleving die de schijn ophoudt dat alles zo
goed gaat en (bijna) iedereen zo gelukkig is (getuige de
miljarden foto’s van ‘leuke’ en ‘razend interessante’
bezigheden die dagelijks op social media worden gezet),
feitelijk enkel om de harde realiteit en waarheid niet onder
ogen hoeven te komen dat werkelijk alles in sneltreinvaart
verschrikkelijk aan het ontsporen is, als het nog niet
onherstelbaar is beschadigd en verpest.
‘Onze
ego’s maken ons wijs dat de waanzin van deze wereld
eigenlijk normaal is,’ schrijft Quinn, daarbij de meer dan
132 miljoen keer bekeken Gary Jules versie van Tears for
Fears’ legendarische ‘Mad World’ uit de jaren ’80 aanhalend.
‘Dag na dag leven we ons leven vol stille wanhoop. Ondanks
al het bewijs dat onze wereld almaar chaotischer wordt en de
waanzin van de massa zichtbaar is in de financiële markten,
de huizenmarkt, de politiek, sociale rechtvaardigheid en
social media, is het vooroordeel van wat normaal is onder
het volk zo verbijsterend sterk geworden, dat we onszelf
wanhopig proberen te overtuigen dat alles goed komt. Nou,
dat komt het niet.’
‘Mensen
geloven liever geruststellende leugens dan de moeilijke
waarheid’
‘Het
opium van het volk is niet enkel religie, maar propaganda,
desinformatie, leugens en technologische afleidingen,
ontworpen door de onzichtbare heersende klasse die de massa
plezierige illusies voert over hun land, samenleving en
materiële situatie. Als die massa ooit wakker zou worden en
zich realiseert dat ze worden gemanipuleerd, onderdrukt, en
als schapen in een kooi worden gehouden, zou er een
revolutie uitbreken. Mensen worden tot waanzin gedreven door
een overweldigend gevoel van cognitieve dissonantie.’
De
samenleving bestaat volgens Quinn voornamelijk nog uit
‘gestreste zombies’ die ergens diep van binnen beseffen dat
het niet goed gaat, dat de enorme schulden en de corruptie
van de overheid, de financiële wereld en de media het bewijs
zijn dat de samenleving zwaar in verval is. ‘Maar die
waarheid erkennen betekent dat hun eigen zinsbegoochelingen
worden vernietigd, en dan moeten ze iets doen.
Het blijkt echter makkelijker om aan de drugs en alcohol te
gaan, of jezelf te verliezen in een technologische
fantasiewereld (social media, games, TV. etc.). Ze geloven
liever in geruststellende leugens dan de ongemakkelijke
waarheid onder ogen te moeten zien. Ze gaan mee met de
leugens, want anders zouden ze het mentaal verschrikkelijk
moeilijk krijgen.’
Als hamsters in een rad dat
nergens heengaat
Dagelijks volgen we dezelfde routine, vervolgt Quinn, ‘omdat
we als dieren getraind zijn dat vooruitgang in dit leven
betekent dat je op krediet spullen koopt die je niet nodig
hebt. Materialisme, consumentisme en hebzucht zijn door
jarenlange overheidsindoctrinatie op school en door de media
in onze hersenen ingeprent. Het lukt maar zeer weinigen om
echt vooruit te komen. Ze lopen als hamsters in een rad dat
nergens heengaat.
Daarom is er zoveel depressie en woede, en zijn er zoveel
misplaatste prioriteiten in onze leven.’ Overal ziet Quinn
mensen die ‘hun tijd verspillen’ door constant op hun ‘onzin
uitkramende’ smartphones of tablets te kijken. ‘De levens
van zoveel mensen zijn een zinloze mars vol ellende en
hersenloze herhaling van een dagelijks koor.
Een overweldigende wolk triestheid is diep doorgedrongen in
de levens van de massa, omdat onze cultuur, die drijft op
het vervullen van begeerten, consumentisme, egoïsme en
hebzucht, uiteindelijk gedesillusioneerde, teleurgestelde en
wanhopige mensen produceert.’ ‘Deze disfunctionele cultuur
heeft geleid tot steeds meer zelfmoorden, drugs overdoses,
depressies, en de vorming van geestelijk onstabiele mensen.’
In de Verenigde ‘gun’ Staten volgt de ene zinloze dodelijke
schietpartij de andere op, terwijl in Europa en ook
Nederland bij gebrek aan vuurwapens anderen meestal zonder
enige aanleiding in elkaar worden geslagen, neergestoken of
omver gereden. ‘Zet het nieuws aan en probeer dan nog maar
eens te ontkennen dat de wereld gek is geworden.’
Onze samenleving is niet in één dag zo gestoord, misleid en
zwakzinnig geworden. Dat is al decennia aan de gang, en kan
worden toegeschreven aan de opzettelijke acties van degenen
die in de overheid de controle hebben, die ons onderwijs
hebben verwoest en hebben vervangen door sociale
indoctrinatie. Kinderen worden niet langer onderwezen hoe ze
zelf moeten nadenken, maar wat ze moeten voelen.
Kinderen worden door de staat enkel als de tanden van een
tandwiel grootgebracht.’ ‘Het gezin heeft zichzelf
vernietigd. Miljoenen kinderen worden in vaderloze, gebroken
of disfunctionele huishoudens opgevoed. Het zijn niet langer
liefhebbende ouders die hen thuis leren hoe ze moeten
handelen en denken, dus zijn ze makkelijk ontvankelijk voor
het ‘sociale rechtvaardigheid’ dogma dat hen door
onintelligente overheidsrobots die voor de klassen van onze
scholen staan door de strot wordt geramd.’ ‘Kinderen die
vragen stellen bij wat hen wordt onderwezen, of niet
onderdanig zijn, worden onmiddellijk gediagnosticeerd met
AD(H)D en krijgen pillen om ze gehoorzaam te maken.’
Scholen, van basis tot universiteit, willen geen kritische
denkers meer, geen leerlingen en studenten die niet alles
voor zoete koek aannemen wat hen door de overheid, de media,
‘experts’ en docenten wordt wijsgemaakt.
Deep State wil eenvoudig controleerbare en manipuleerbare
slaven
‘De heersende klasse (ook bekend als de ‘Deep State’) wil
controleerbare, kneedbare, niet-denkende robots om slaafs
laagbetaald werk te doen, om met hun creditcards goedkope
troep te kopen, en afhankelijk te blijven van de staat om
hun miserabele leventjes te leiden.’ Ze moeten net slim
genoeg zijn om machines en computers te bedienen, maar dom
genoeg om niet te beseffen dat ze stapsgewijs steeds minder
geld overhouden voor almaar hogere lasten en duurdere
producten en diensten, en er straks niets meer van hun
pensioenen is overgebleven.
‘Met dezelfde stok slaan ze u de hele dag op uw hoofd door u
te vertellen wat (en wie) u moet geloven, en wie/wat niet,’
aldus een quote van George Carlin. ‘De hele dag hoort u van
de media wat te geloven, wat te denken, en wat te kopen. Het
is een schijnvertoning, en niemand lijkt dat te merken,
niemand lijkt daar iets om te geven.’ Misleide en
gemanipuleerde ‘groepsdenk’ kinderen groeien op tot al even
misleide, makkelijk manipuleerbare volwassenen, die doen wat
hen gezegd wordt, die enorme schulden maken, vaak zinloze
studies volgen en leren hoe ze extreem snel ‘beledigd’ of
‘gediscrimineerd’ moeten zijn. Kortom: kwetsbare, bange
(k)wezels, die totaal geen kaas hebben gegeten van de echte
wereld en het echte leven, en niet in staat zijn om ook maar
een seconde voor zichzelf (na) te denken. ‘Talloze
generaties zijn door dit verachtelijke proces gegaan, hen
opgelegd door degenen die aan de macht zijn.’ ‘Ze worden
volwassen zoals hun opzichters dat willen – als
schuldenslaven, afhankelijk van de massamedia die hen
vertelt wat ze moeten denken en vinden, en afhankelijk van
de staat voor hun gezondheid en welzijn. Ze weten niet hoe
ze kritisch moeten denken. Hun technologische speeltjes en
het eindeloos bekijken van trivialiteiten op social media
maken hen met de minuut dommer.’
‘Social media zijn sociaal
concentratiekamp bomvol propaganda’
‘De gecombineerde macht van de controlestaat en de slinkse,
heimelijke methodes van Google, Facebook en Twitter hebben
een sociaal concentratiekamper gecreëerd met bewapende
overheidswachten en ‘social justice’ corporaties die de
propaganda verzorgen.’ Uit een recente Ivy League
universiteitsstudie bleek andermaal hoe schadelijk social
media voor een mens zijn.
Hoe meer iemand op social media zit, hoe groter de kans op
een depressie en eenzaamheid, en dat terwijl social media
niets anders zijn dan een vorm van opscheppen (‘kijk mij
eens leuke dingen doen en populair zijn’) en het opblazen
van je eigen ego. ‘Mensen gaan hun eigen levens vergelijken
met het niet aflatende narcisme van deze ‘mooie’ (en/of
populaire) mensen, wat meestal ‘oppervlakkige, egocentrische
elitairen’ zijn. ‘Als normale mensen de hele dag hun simpele
leventjes afzetten tegen de fake geweldige levens van deze
stuitende egomaniakken, worden ze depressief en ongelukkig.’
Quinn
waarschuwt dat die depressiviteit en ongelukkigheid alleen
maar zullen toenemen als mensen blijven turen op hun
smartphones en tablets, en de neplevens van hun idolen
blijven verheerlijken en (vol afgunst) blijven begeren. Maar
‘deze selfie samenleving’ zit er volgens hem te diep in om
daar nog vrijwillig afstand van te kunnen doen. Er zal een
drastische, hevige crisis voor nodig zijn die hen ruw wakker
zal doen schudden. ‘De gekte stopt pas als overleven,
inclusief je letterlijk zorgen moeten maken of je nog wel
voldoende te eten hebt, belangrijker wordt dan de nieuwste
tweet van Kanye, Trump of wie dan ook.’
Ook onder de elite heerst de
absolute waanzin
De waanzin geldt niet alleen de gewone man en vrouw, maar
net zo goed de elite aan de financiële en politieke top. De
financiëlen hebben de grootste speculatieve zeep- en
schuldenbellen ooit gecreëerd en opgeblazen, die op de
grootste knal uit de historie zullen uitlopen, waar niets en
niemand aan zal kunnen ontkomen.
‘Negen jaar lang de rente rond of onder nul houden tijdens
een zogenaamd economisch herstel is krankzinnig, maar de
intellectuele elite doet alsof dit normaal is. Dat is het
niet, het is het meest abnormale wat er is. Het is het
recept voor een ramp.’ ‘Dat dit waanzin is en abnormaal, is
voor mij helder. Wat ik niet begrijp is dat anderen dit niet
zien. Ben ik dan gek? Ben ik degene die abnormaal is? Hoe
kunnen zoveel miljoenen mensen zo blind zijn voor de feiten
en de realiteit? Ze lijken slaapwandelend door het leven te
gaan door te geloven wat hen wordt verteld, te denken zoals
hun heersers dat willen, te doen wat hen wordt bevolen, niet
te twijfelen aan personen met autoriteit, en door hun
oneindige honger naar afleiding te vervullen met hun
technologische speeltjes.’
‘De arrogantie en overmoed van deze waanzinnige ‘meesters
van het universum’ leidt door hun geschifte streven steeds
rijker te willen worden altijd tot hun ondergang,’ gaat
Quinn verder. ‘Dit zijn echt krankzinnige tijden. Miljoenen
houden zich bezig met als belachelijk bewezen
complottheorieën over bijvoorbeeld de Russen die de
verkiezingen naar hun wil zouden kunnen beïnvloeden. Zoveel
mensen zijn zo makkelijk te overtuigen van de meest
belachelijke zaken (zoals dat socialisme echt werkt).
Dwaasheid is een nationale sport geworden.
Deze alom
aanwezig idioterie zal slecht voor ons aflopen.’
‘In deze
samenleving zijn de meest abnormalen de meest normalen’
Over zichzelf schrijft Quinn dat hij ‘zich niet prettig
voelt in een land vol misleidingen, illusies en verwarring.
Ik pas er niet tussen, en wil dat ook niet. Ben ik daardoor
abnormaal of juist normaal? Ik wil bij geen enkel team horen
en ben niet blind voor (of tegen) de Democraten of de
Republikeinen. Ik heb een ontzettende hekel aan het
wereldbeeld en de ideeën van Obama, McCain, Romney en
Clinton. Trump vind ik erg vermakelijk; ik ben het enorm
eens met zijn optreden tegen de pers, de Republikeinse elite
en de linkse open-grenzen idioten.
De enigen voor wie ik echt respect had waren de Pauls (Ron
en Rand Paul).’ Aldous Huxley schreef in ‘Brave New World
Revisited’ (de in 1958 geschreven opvolger van zijn
wereldberoemde werk uit 1932) dat het feit dat de meeste
mensen zich hebben aangepast aan deze extreem abnormale
samenleving aantoont hoe mentaal ziek ze eigenlijk zijn: ‘De
echt hopeloze slachtoffers van geestesziekte kun je vinden
onder degenen die het meest normaal lijken.
Velen van hen zijn normaal omdat ze zich zo goed hebben
aangepast aan onze manier van bestaan. Hun menselijke stem
is zo vroeg in hun leven tot zwijgen gebracht, dat ze er
niet eens mee worstelen of eronder lijden, zoals de neuroot
dat doet. Ze zijn niet normaal in de absolute zin van het
woord, maar enkel normaal in relatie tot een extreem
abnormale samenleving. Hun perfecte aanpassing aan die
abnormale samenleving is een maatstaf voor hun mentale
ziekte. Deze miljoenen abnormaal levende mensen leven zonder
zich er druk om te maken in een samenleving waar ze, als ze
complete menselijke wezens zouden zijn, zich niet aan zouden
moeten hebben aangepast.’
Quinn weigert zich dan ook aan de ‘Deep State’ ideologieën
en die van hun vazallen in de media, de financiële
industrie, de opleidingsinstituten en de topmanagers te
onderwerpen. ‘Ik ben liever een vreemde voor de algemene
bevolking dan mijn integriteit op te opofferen en mijn
denken aan te passen aan hun stelselmatige leugens,
misleidingen en ontkenningen. Ik voel me toch al een
banneling onder mijn familie en vrienden. Een biertje
drinken met oude vrienden die zijn gehersenspoeld door de
media en politieke klasse is deprimerend.’
Miljoenen ‘lemmingen’ denken en verwachten dat de huidige
voorspoed oneindig zal doorgaan, maar Quinn denkt juist dat
het wel eens heel snel voorgoed afgelopen kan zijn, mogelijk
al binnen een jaar. ‘Het is al begonnen, maar ze zijn te
gehersenspoeld, en zullen daarom als verlamd zijn zodra hun
nepwelvaart opnieuw verdampt.’
Hoe zit het met de West-Europese samenleving?
Door op politieke partijen en leiders te stemmen die -met
uitzondering van enkelen- 1000 miljard (inderdaad: één
biljoen!) euro in de bodemloze put van ‘klimaatbeleid’ gaan
storten, en dat om de temperatuur eind deze eeuw met
welgeteld 0,0003 graden minder te doen stijgen, zoals
Elsevier deze maand uitgebreid belicht? Om een volstrekt
natuurlijk gas, CO2, tegen te gaan, waar we juist onze
kassen mee volpompen omdat planten en gewassen er sneller
door groeien?
Geld, wat we ook zouden kunnen gebruiken om de
gezondheidszorg, de ouderenzorg, het onderwijs weer op peil
te brengen, om maar een paar triviale zaken te noemen? Om de
sociale zekerheid en pensioenen voor de toekomst te
garanderen? Om nieuwe schone en veilige vormen van
(kern)energie te ontwikkelen, in plaats van afstand te nemen
van het al even veilige en schone aardgas en te vervangen
door volstrekt onbetrouwbare en peperdure zon- en
windenergie?
Wat zegt dat alles over de mentale toestand van onze leiders
die ons als kind op de scholen voorhielden dat grenzen
stellen zo belangrijk is, dat meisjes evenveel waard zijn
als jongens, om vervolgens nu te eisen dat we de grenzen van
onze landen en maatschappij tot de grond toe afbreken, en
miljoenen volgelingen van een religieuze haatideologie
toelaten die vrouwen de helft minder waard acht dan mannen,
die onderdrukking en vervolging van vrouwen, ‘ongelovigen’,
andersdenkenden en andersgeaarden preekt, wier ‘god’ en
‘profeet’ de uitroeiing van de Joden leren, en die in ooit
seculiere landen zoals Libanon, Iran en Turkije de meest
vreselijke dictaturen heeft doen opkomen?
En wat is er tegenwoordig nog over van die ooit geroemde
vrijheid van meningsuiting, nu iedereen die afwijkt van de
door de elite vastgesteld extreemlinkse globalistische koers
–en of die nu door liberalen, christenen of ‘groenen’ wordt
uitgevoerd maakt hoegenaamd niets meer uit- en die een ander
geluid brengt, onmiddellijk in de hoek van ‘racisme’,
‘populisme’, ‘rechts-extremisme’ en zelfs ‘nazisme’ wordt
gezet? Of dat wel een gezonde samenleving is, laat ik u aan
uw eigen zelfstandige beoordelingsvermogen over. Althans,
als dat nog niet verwoest is door het dagelijkse volgen van
media en leiders die ook u en mij in slaap willen blijven
houden met hun valse <“alles is goed en wordt nog beter,
zolang u maar naar ons luistert en ons volgt”> boodschap.
Renaat van poelvoorde
|
