Stookoliemaatregel:

Arm en rijk gelukkig (?)

De door de Liberalen gesteunde ‘brandstofcheque’ van 75 Euro bleek voor de Liberalen wel voldoende, onder voorwaarde dat iedereen die zou krijgen. In dat laatste wilden de Vlaamse Socialisten volgen, maar dan moest er voor de kleinste inkomens wat meer uit het stookoliefonds te halen zijn. De Waalse socialisten gingen, gesteund door de vakbonden dwars liggen, omdat het volgens hen asociaal was dat beschikbaar gestelde ‘noodgeld’ onder ‘rijk’ en ‘arm’ verdeeld werd, waardoor het individuele bedrag uiteraard kleiner was.

Dus werd er gezocht naar een oplossing die de kleinsverdiener tevreden kon stellen En om het met de woorden van Somers te zeggen dienen diegenen die “werken” daar ook wel bij varen (liggen alle kleinverdieners dan op hun luie reet?)

De oplossing is naar Belgische gewoonte uniek door zijn simpelheid: Door de terugbetaling van de BTW en accijnzen van de huisbrandoliefactuur wordt het nietige bedrag van 75 Euro, zelfs bij een kleine inname van 2000 liter meer dan verdrievoudigd. Voor de kapitaalkrachtige ‘grootverbruiker’ is het daarbij leuk meegenomen dat hij door toepassing van het principe van de procentuele vergoeding naargelang hij meer verbruikt, hij meer beloond wordt. Als middel om de Kyoto-norm te halen, kan dat tellen!

Enfin, iedereen op de buik. Liberalen tevreden, want zij krijgen heel wat meer dan verhoopt, en ook Socialisten tevreden want de kleine inkomens krijgen een veelvoud van het oorspronkelijk vooropgesteld bedrag. Dat de ‘noden-lozen’ , behalve een groter veelvoud van 75 Euro, ook procentueel véél meer krijgen dan de kleine man, doet er blijkbaar niet toe,

Blijkbaar is volgens de regeringspartijen het aantal gezinnen die met gas verwarmen, te verwaarlozen (al zouden de Vlaamse Socialisten er best aan denken dat deze voor een groot deel in hun electoraat te vinden zijn) Die krijgen voorlopig niets, en moeten wachten tot begin volgend jaar, want, zo stelt men, aangezien de gasprijs met uitgesteld effect de olieprijzen volgt, zal pas dan ook de gasprijs een probleem gaan vormen. Voor wie weet dat geplande uitgaven voor het volgende jaar afhankelijk zijn van de financiële situatie van de staatskas op dat ogenblik is dat bedenkelijk, want dit is dus enkel een belofte, en nog geen beslissing.

Aan de ene kant maakt men zich sterk dat de terugbetaalde bedragen zullen gedekt worden door de meerinkomsten de gestegen accijnzen. Aan de andere kant zeggen ‘financiële experts’ dat er ondanks de stijging van de brandstofprijzen en accijnzen en daaraan gekoppelde BTW, er minder inkomsten zijn omdat de afzet aanzienlijk verminderd is. Dus dat wordt lachen bij de opstelling van de beloofde begroting. (maar dan zijn we dicht bij de gemeenteraadsverkiezingen, en misschien is het tijdstip dan ‘rijper’ om de regering te laten vallen)

Voor wie als echte socialist zich nog enigszins kon optrekken aan de Waalse Socialisten in de federale regering, is het lijdzaam toezien hoe ook zij zichzelf verloochenen als het om het voortbestaan deze regering gaat.

Renaat van Poelvoorde