Oktober 2019

Vluchten kan écht niet meer

De definitie van een 'vluchteling' is reeds lang niet meer zoals men dat op 28 juli 1951 in Genève  in het eerste artikel van het Internationaal Verdrag betreffende de Status van Vluchtelingen gedefinieerd heeft, nl, als: "een persoon die uit gegronde vrees voor vervolging wegens zijn ras, godsdienst, nationaliteit, het behoren tot een bepaalde sociale groep of vanwege zijn politieke overtuiging op de vlucht is."  

Sindsdien is dat begrip in aanvullende verdragen uitgebreid tot personen die voor geweld en oorlog, en al dan niet gewelddadige onderdrukking,  hun oorspronkelijke verblijfplaats ontvluchten.

Ook de zogenaamde 'economische migranten' die niet enkel voor honger, reële ellende en armoede, maar zelfs gewoon op zoek zijn naar een 'beter leven', en die daarvoor alles in het werk stellen om hun 'heimat' te ontvluchten, worden vandaag op morele gronden door de goegemeente als hulpbehoevende en rechthebbende 'vluchteling' aanzien.

Het aloude 'asielrecht', bedoeld voor de hierboven in eerste alinea genoemden, wordt echter steeds meer uitgehold door het constant in conflict komen met onze zo geroemde  morele normen en waarden.

Via internationale mensenrechtenverdragen en nationale grondwetten gaan wij er prat op dat wij (althans theoretisch) iedereen op deze wereld als gelijkwaardig en  gelijkberechtigd beschouwen. Dat wij in de praktijk, zelfs voor onze eigen landgenoten, via ingewikkelde wetten, op hypocriete en schaamteloze wijze een loopje nemen met die 'gelijkwaardigheid en gelijkberechtiging, deert ons verder niet zo zeer.

Met een steeds maar verder groeiende wereldoverbevolking, gekoppeld aan een klimaatontwikkeling die de habitat voor de mensheid steeds meer zal verkleinen en onleefbaarder maken, en een financieel-economisch systeem dat tegen zijn grenzen aanloopt, en daarenboven een steeds meer aanzwellende massa al dan niet asielgerechtigden opnemen, als 'humaan'  en 'verrijkend ' benoemen, is pleiten voor een op termijn wereldwijde uitbreiding van de oorzaak van de vluchtelingenstroom: nl. Oorlog, geweld, ellende, en armoede.  Een opener en humanere vluchtelingenbeleid en opvang in Europa en Noord-Amerika,  leidt op langere termijn,  zo niet tot de totale ondergang,  dan toch minstens tot de decimering van de mensheid.

De ziekte, welke de wereldoverbevolking is, negeren, en de lucht- land- en water-  vervuiling, welke de gevolgen daarvan zijn, bestrijden met verdovende en als placebo werkende middelen,  en tegelijk de ziekte op van steeds sterkere kankers voorzien, dàt is wat wij nu doen...

Neen, vluchten voor wat de gevolgen daarvan zijn, kan écht niet meer...

Renaat van poelvoorde

©RVP-2019