Het kapitalisme: de religie van de financiële elite, welke de middeleeuwse adel, als heerser en gebruiker van 'het gepeupel'  is opgevolgd.

In tegenstelling tot hun voorgangers, die zich niet tijdig wisten aan te passen aan de 'sociale evolutieleer', zijn zij er in geslaagd om via een fictief geldwaardesysteem alle andere machten, zoals de politieke en economische klasse,  van hen afhankelijk te maken.

Onder het mom van het streven naar steeds meer welvaart voor iedereen, en de daartoe noodzakelijke vereniging en globalisering van krachten en middelen, heeft de ondertussen maffiose organisatie van de financiële elites der geïndustrialiseerde landen vrijwel alle politieke en economische macht naar zich toegetrokken.

Sinds de val van het communistische Oostblok, welke, weliswaar met tegenzin tot de nieuwe religie is bekeerd, heeft  het nog politiek nog steeds communistische China zich aan de voeten van de kapitalistische manitou geworpen, en volgen zij, mede met het uit het armoedig moeras klimmende Brazilië en India, de lokroep van de ongebreidelde economische groei.

Het resultaat van dit alles is de wereldwijde terreur van de financiële maffia, welke sinds 2008, het ogenblik waarop de natuurlijke economische wetmatigheden de wanden van de financiële luchtballon deden scheuren. Duur het speculeren op de overheidschulden eist zij dat de daling van hun exceptionele woekerwinsten gecompenseerd worden. Zo iets als dat in de late middeleeuwen gebruikelijk was als de Graaf of Baron het minder goed kreeg, en de boeren ofwel meer pacht moesten bestalen, ofwel voor een grotere opbrengst van zijn landerijen dienden te zorgen zorgen.

De politieke klasse, welke in relatief grote mate, zo niet via aandelen en/of obligaties, dan toch via al dan niet verdoken campagnesponsoring als schatplichtige zetbazen van de financiële maffia fungeren, hebben de frustrerende taak om het gepeupel diets te maken dat 'de grote manitou' zich uiteindelijk  barmhartig zal tonen als het maar gedwee doet wat de religie hen voorschrijft: namelijk, boeten voor hun zonden!

Want laten we wel wezen. Hoe zondig is het niet van ons af te keren van datgene waartoe wij hier door "hem" gedoogd worden: werken ter meerdere glorie en eer van  diegenen die ons daartoe in de gelegenheid stellen. Het is dus onze verdiende straf voor de hebzucht die wij aan de dag hebben gelegd, door uit afgunst ook een steeds groter deel te willen van zijn immense verrijking te willen.  

Wij hebben misbruik gemaakt van zijn barmhartigheid en steeds meer geleend...een schuld die velen nu niet meer kunnen terugbetalen. En zoals bij elke zichzelf respecterende religie, komt nu de toorn van 'de goden' over ons neer, en werpen wij ons in geweeklaag ter aarde, smekend om vergiffenis.

Wie zich verdiept in ons geldsysteem,  ziet hoe in de loop der tijden, zeker sinds de Amerikaanse burgeroorlog, de private grootbankiers zich het alleenrecht over creatie en beheer van het geld hebben weten te verwerven, en zodoende ook alle economische en daar aangebonden sociale systemen controleren.

Wie enigszins politiek inzicht bezit, merkt hoe vrijwel alle rechtse-, centrum-  centrumlinkse- en zelf zich links noemende socialistische partijen, zich gedwee onderwerpen aan de financiële maffia, in de wetenschap dat het alternatief voor hun kiezers enkel 'verarming' inhoudt...

Wie goed om zich heen kijkt,  merkt hoe dat de goegemeente schouderophalend voorbijgaat aan de steeds duidelijker wordende, en steeds moeilijker weerlegbare waarschuwingen, dat de levenswijze die het resultaat is van het belijden van de kapitalistische religie,  tegen het midden van deze eeuw voor het grootste deel van de wereldbevolking tot rampzalige gevolgen zal leiden.

Wie zich terdege informeert stelt vast dat blijkbaar niemand van deze zichzelf tot hoogintelligente uitgeroepen levensvorm, nog maar een begin van oplossing heeft voor de huidige en nog komende milieu- en maatschappelijke problemen, inhoudende het behoud van onze welvaart.

Wie dus wat anders doet dan uitsluitend met zichzelf en zijn naaste omgeving bezig te zijn, kan niet anders dan tot de vaststelling komen dat enkel een volledige herdenking van ons maatschappelijk- socoiaal en economisch systeem enige menselijk aanvaardbare toekomst kan bieden. Een revolutionaire hervorming die een maatschappij creëert waar niet het streven naar meer materiële welstand en genot vooropstaat; Een sociaal systeem waar niet naar bedrieglijke 'gelijkheid', maar reële gelijkwaardigheid wordt gestreefd; Een economie waar het profijt van de geleverde arbeid en inspanning op gelijkwaardige wijze wordt verdeeld tussen de arbeidbiedende en de arbeiduitvoerende.

Deze gedachte is en blijft echter een utopie, zolang wij de regels, opgelegd door  financiële maffia, blijven volgen, en zolang wij blijven geloven dat er een toekomst is weggelegd met op zijn minst het behoudt van de huidige welvaart, zelfs als wij die ontzeggen aan dezen die ze nog niet bezitten.

Dus, tot zolang de mens, hetzij gedwongen, hetzij uit eigen beweging, zijn gecultiveerde hebzucht niet weet te bedwingen, en zich daarom gedwee onderwerpt aan de gesel van de wereldwijde financiële maffia, is er geen hoop, en is het wachten tot de natuur zelf orde op zaken stelt.

Een nieuwe, door de natuur gereguleerde wereld, waar het twijfelachtig is of de mens, in zijn huidige vorm, daar nog een plaats in zal hebben...