De gelijkheid van man en vrouw

art.10 : < De Belgen zijn gelijk voor de wet >... < De gelijkheid van mannen en vrouwen is gewaarborgd. >

art. 11 : < Het genot van de rechten en vrijheden aan de Belgen toegekend moet zonder discriminatie verzekerd worden >

De vrije godsdienstbeleving

art.19 : < De vrijheid van eredienst, de vrije openbare uitoefening ervan, alsmede de vrijheid om op elk gebied zijn mening te uiten, zijn gewaarborgd, behoudens bestraffing van de misdrijven die ter gelegenheid van het gebruikmaken van die vrijheden worden gepleegd. >

De eerste alinea van art.10 moet enigszins gerelativeerd worden. De indruk dat deze inhoudt dat de wetten voor alle Belgen gelijk zijn, is foutief. In tegendeel worden in heel wat wetten bepaalde 'groepen' van Belgen uitgesloten van de vermelde rechten en/of plichten. De wet geldt dus weliswaar voor alle Belgen, maar niet alle wetten zijn gelijk voor aal Belgen.

De 'ongelijkwaardigheid' is trouwens één van de fundamenten van ons kapitalistisch  neoliberaal sociaaleconomisch systeem.

Zoals elke vrijheid beperkt is op de punten waar vrijheden en de o.a. integriteit van anderen van anderen worden geschaad, is ook de vrije godsdienstbeleving aan beperkingen onderhevig. Religieuze rituelen of gedragingen die rechtstreeks of onrechtstreeks in tegenstrijd met wettelijke bepalingen, verboden of geboden vallen dus in principe niet onder de grondwettelijke godsdienstvrijheid.

Vooral als een religie aan haar volgelingen aangeeft dat haar religieuze bepalingen boven de wereldse wetten gaan, dient men de grondwettelijke vrijheid ervan in vraag te stellen.

Voor heel wat gelovigen is hun religie, wegens de 'goddelijkheid' ervan, tijdloos. Voor ongelovigen moet men de betrokken teksten ervan bekijken in hun tijds- en toen geldende omstandigheden, samenlevingsvormen- en cultuurkaders. 

Tussen die twee uitersten bevinden zich de vele graduaties van interpretaties, wat vooral bij de islam het geval is door het ontbreken van een richtingaangevende leiding, zoals dat bvb bij de Rooms Katholieke Kerk met hun paus wel het geval is.

Heel wat, al dan niet praktiserende katholieken, beschouwen de Bijbelteksten in meerderheid niet echt meer als ' het woord van God' . Te meer om dat Christus tijdens zijn leven heel wat teksten en overleveringen van 'profeten' uit de oudheid zou herroepen of genuanceerd hebben. Daarentegen worden de Koran en Soena door de grote meerderheid van de moslims als onvervalste goddelijke richtlijnen gezien, ook al hebben verschillende richtingen ervan een verschillend inzicht over bepaalde delen ervan.

Hoe dan ook, voor moslims die in onze contreien de levenswijze van hun alomprezen profeet willen imiteren staan  vooralsnog vervolgingen voor pedofilie, doodslag, terrorisme, discriminatie, en acisme te wachten.

Gek genoeg wordt juist het aanklagen van de discriminerende elementen welke zich in de door de islam gedomineerde moslimcultuur bevinden door de promotoren van de multicultuur als racisme en zelfs als een vorm van fascisme aanzien. Zelfs in de internationale politiek worden op de Koran gebaseerde vrouwen-dicriminerende uitspraken van staatsleiders als 'fait divers' gezien en omwille van de culturele gelijkwaardigheid met de mantyel der liefde bedekt.

Het gedogen van ongelijkwaardigheid binnen een cultuur, omwille van de gelijkwaardigheid van de culturen. Een schoolvoorbeeld van wat 'contradictio in terminus' betekent. .

Zo stelde de Turkse president Erdogan dat men de vrouw onmogelijk gelijkwaardig aan de man kan beschouwen, gezien haar basisopdracht in de maatschappij bestaat uit het kinderen baren en zogen. Dat enkele dagen na die uitspraak de Duitse bondskanselier Merkel schaamteloos met hem een deal sloot om in ruil voor Turkse medewerking aan de oplossing van de asielcrisis, steun te verlenen aan de toetreding tot de EU, kan op zijn zachts gezegd, bedenkelijk worden genoemd.

Dat blijkbaar weinigen de tegenstrijdigheden zien die  inzake toekenning van bepaalde vrijheden vervat zijn in de meeste westerse grondwetten en verdragen is verbazingwekkend. Dat diegene die ze toch opmerken, omwille van de multiculturele noodwendigheid daar weinig moeite mee hebben, zal de geschiedenis hen niet in dank afnemen...