De incorrectheid van de politiek correct denkenden.

Pim Fortuyn en Theo van Gogh betaalden de hoogste prijs voor hun zogenaamde politieke incorrectheid. Maar hoe correct en vooruitstrevend zijn politiek correcten eigenlijk?

Omdat ikzelf het lang niet zo goed en duidelijk kan weergeven laat ik onderhavig de Amerikaanse filosoof, Ken Wilber aan het woord, met een zienswijze die de mijne volledig ondersteunt.

“Het kan heel goed zo zijn dat jij bent geëvolueerd van egocentrische naar sociocentrische en wereldcentrische perspectieven en dus begrijp jij heel goed dat alle mensen gelijk behandeld moeten worden en gelijke kansen moeten krijgen, ongeacht ras, geslacht of geloofsovertuiging.
Vanuit dit standpunt van universeel pluralisme ben je echt multicultureel en postconventioneel.

Het probleem is alleen, dat de meeste mensen die jij in een universele geest benadert dat universalisme niet met je delen. Ze zijn nog door en door egocentrisch of etnocentrisch. Je schenkt dus universele aandacht aan mensen die jou absoluut niet dezelfde hoffelijkheid zullen betonen.

Typische multiculturele denkers raken dus verstrikt in een aantal bizarre tegenstrijdigheden. Om te beginnen beweren ze niet-elitair en anti-elitair te zijn. Maar het vermogen tot postconventioneel en wereldcentrisch pluralisme is een heel zeldzame, heel elitaire prestatie.

Een onderzoek toonde aan dat slechts 4 procent van de Amerikaanse bevolking dit hoge ontwikkelingsstadium daadwerkelijk bereikt.

Het multiculturalisme is dus een heel elitair standpunt dat vervolgens beweert niet elitair te zijn. Met andere woorden, het begint te liegen over zijn eigen identiteit, en dit voert langs zeer duistere paden.

Het multiculturalisme omvat het zeer nobele streven om alle mensen gelijk en eerlijk te behandelen, vanuit een gedecentreerd en wereldcentrisch perspectief – iedereen is in dat opzicht gelijk- maar verwart vervolgens dat hoge standpunt met het feit dat tot ‘dat hoge standpunt komen’ een zeldzame prestatie is. Het negeert de weg ernaartoe, het proces van ontwikkeling dat het om te beginnen in staat stelde het universeel pluralisme te omarmen.

Het past de resultaten van de ontwikkeling dus toe op mensen die dat standpunt zelf niet hebben bereikt en die daarom heel graag jou jouw mooie universele pluralistische standpunt aan hun laars willen lappen.

De multiculturelen zeggen daarom natuurlijk, maar nogal verwarrend, dat we alle mensen en alle culturele bewegingen volkomen gelijk moeten behandelen, omdat geen enkel standpunt beter is dan een andere.

Ze kunnen vervolgens niet uitleggen waarom Nazi’s en de Ku Klux Klan geweerd moeten worden. Als we echt multicultureel zijn en voor diversiteit, hoe kunnen we Nazi’s dan buitensluiten? Is iedereen dan niet gelijk?

Het antwoord is natuurlijk dat, in de ogen van politiek correct denkenden, niet ieders standpunt gelijkwaardig is. Wereldcentrisch is beter dan etnocentrisch, dat weer beter is dan egocentrisch, omdat het meer diepte heeft. De Nazi’s en de Ku Klux Klan zijn etnocentrische bewegingen die gebaseerd zijn op bepaalde mythologie van rassensuperioriteit, en van een wereldcentrisch perspectief beoordelen we hun standpunten als inferieur.

Maar de typische multicultureel kan dit oordeel niet toestaan, omdat hij heel verwarrend, ieder onderscheid tussen morele standpunten ontkent –alle standpunten zijn gelijkwaardig, oordelen zijn niet toegestaan!

En wat er dan natuurlijk gebeurt is dat ze gewoon volkomen intolerant worden ten opzichte van diegenen die het niet met hen eens zijn. Ze weten dat ze een nobel standpunt hebben, wat ze gedeeltelijk zeker hebben, maar omdat ze niet begrijpen hoe ze daar gekomen zijn, proberen ze hun visie gewoon iedereen door de strot te duwen. Iedereen is gelijk!

Geen enkel moreel standpunt is beter dan een ander! En daar belanden we in een venijnige intolerantie uit naam van tolerantie, in censuur uit naam van mededogen. En in arrogante betweterige geestelijke terreur en een hersenloze politieke correctheid – een stelletje elitaire personen die alle andere vormen van elitarisme proberen uit te bannen.

Het zou lachwekkend zijn als het niet zo zielig was”

(Bron: Grenswetenschap.nl)