04/2003

De macht van de overheid

Wie goed om zich heen kijkt ziet dat de overheid langzaam maar zeker haar greep op het maatschappelijk gebeuren, zoniet reeds verloren, dan toch in aanmerkelijke mate aan het verliezen is. Voor zover dat ooit anders is geweest heeft de internationalisering van het kapitaalverkeer er voor gezorgd dat er geen sprake meer is van een 'nationale economie' Ook al willen politici dat anders laten voorkomen, de kapitaalkrachtige ondernemers bepalen hoe en op welke wijze onze levensstandaard, de arbeidsmarkt en het consumptiegedrag evolueren.

Ook op heel wat andere vlakken begint de overheid haar taak wat genuanceerder te zien. Onder het mom van democratisering, inspraak van de burger, en open bestuur worden heel wat zekerheden omgebogen naar onzekerheden, waarden hernoemt tot idealen en worden wetten en reglementeringen in vraag gesteld indien ze niet beantwoorden aan de bestaande toestanden. Het wordt als een blijk van logica beschouwt om wetten die door een gedeelte van de bevolking niet nageleefd worden als "achterhaald en voorbijgestreefd" te beschouwen.Ofwel gaat men die overtredingen van de wet niet meer sanctioneren, ofwel gaat men die wet dan ‘aanpassen’.

Neem nou abortus. Tot voor een aantal jaren werd het aborteren van een vrucht, om het even in welke stadium als moord beschouwd. Behalve de Kerk (waarvoor het leven bij de conceptie begint) kan blijkbaar niemand met enige rede bepalen wanneer het 'leven' nu werkelijk een aanvang neemt. (tweede week..zesde week...geboorte?) Dus bleef men de wettelijke grens (door de Kerk eertijds ingegeven) bij de conceptie houden. Maar door allerlei omstandigheden (aanvaardbaar of niet, daar spreek ik me hier niet over uit) voelen een aantal mensen zich genoodzaakt om tot abortering van een vrucht over te gaan. Gezien dit dus steeds strafbaar was, maar het in de praktijd toch gebeurde, vond men het dus logisch de wet aan te passen.

Een ander voorbeeld is de drugwetgeving. Hier gaat men als het ware nog hypocrieter te werk: Het bezit en gebruik van zelfs 1 gram drugs blijft strafbaar...maar we gaan het tot een 'aanvaardbare' hoeveelheid toch niet bestraffen...

En dan is er de verlaging van de leeftijd waarop seks is toegelaten. Een (heel klein) gedeelte van de jeugd heeft al seks op zijn veertiende...dus wordt de toegelaten leeftijd van 16 naar 14 gebracht. Je kan het zo gek niet bedenken: Volgens de verlichte 'wetgevers' ben je op je veertiende wel rijp voor seks...maar nog niet rijp om er de gevolgen voor te dragen. Ondanks dat je, zowel praktisch als wettelijk nog niet in staat bent om een kind op te voeden (wegens de schoolplicht) mag je toch wel al 'kindjes maken'

Logica??

Niet enkel met betrekking op 'hete hangijzers' laat de overheid het afweten. Zelfs als het gaat over de eenvoudige wetten en reglementeringen schijnt ze niet meer in staat te zijn er op een redelijke manier voor te zorgen dat de burger zijn kinderlijke ongehoorzaamheid binnen de perken houdt.

In veel steden beschouwt men het wildparkeren op voet- en fietspaden als een noodzakelijk kwaad wegens het gebrek aan parkeerplaatsen en gaat men enkel corrigerend optreden als er sprake is van gevaar voor ongevallen of onoverkomelijke hinder. Ook bij de uitvoering van de sanctionering van misdaden en overtredingen schijnt de overheid elke controle verloren te hebben. Een schrijnend voorbeeld van dat laatste zijn de overvolle gevangenissen, dus moet er geen enkele, voor minder dan 6 maanden veroordeelde persoon, zijn straf ondergaan.

Wegens de grote verkeersintensiteit, en de daaruit voortvloeiende overtredingen kunnen de parketten het aantal Procesverbalen niet aan, dus wordt het merendeel maar zonder gevolg de vuilbak ingekieperd.

De rechtszekerheid van de burger is vrijwel geheel zoek. Op wetten en reglementeringen kan de brave man zich niet meer vertrouwen. Voor vrijwel alles heeft hij tegenwoordig het oordeel van de rechter nodig. Een oordeel die dan in beroep door een andere rechter gewijzigd wordt en welke dan uiteindelijk in cassatie weer vernietigd kan worden.

Je hebt op iets recht, maar je kan het enkel krijgen als je de mogelijkheden (geld en/of invloed) hebt en gebruikt om die af te dwingen. Je hebt aan iets schuld, maar je moet deze enkel betalen indien de omstandigheden zodanig zijn dat men je daartoe kan verplichten.

Dat is zowat de filosofie die door de sterken in deze maatschappij gehanteerd wordt om de aloude wet van de jungle in deze moderne tijd te camoufleren. En wij...wij staan er bij en kijken er naar...

Renaat Van Poelvoorde