.

                                                                                           maart 2018

De vrijheid van media- en overheidscensuur


Telkens als wij vanuit de regurgitate media berichten lezen, horen en/of zien over diefstallen, overvallen, car-jackings, gewelddadigheden, aanrandingen en andere onwelriekende praktijken, worden de daders of verdachten, voor zover gekend, steeds met toevoeging van geslacht en leeftijdscategorie benoemd.

Voor zover het gaat blanke (sorry: ‘witte’) Europese plegers gaat wordt daarbij steevast hun nationaliteit of etni benoemd. Daartegenover genieten anderskleurige-, vooral moslimdaders van een sinds enige tijd in voege getreden ongeschreven wetmatigheid, waarmee mee men hun etnische privacy pleegt te beschermen. Media- en overheidsdiensten trachten zodoende zichzelf te beschermen tegen aanklachten van racistische berichtgeving, stigmatisering en discriminatie van minderheden, en aanzetten tot haat (en bij uitbreiding tot geweld).
Dat Polen, Bulgaren, Tsjechen, en Roemenen hier eveneens ‘minderheden’ zijn, doet desgevallend blijkbaar niets terzake, zij mogen dan als Oost-Europeanen dan wat ‘ruwer’ dan wijzelf zijn, zij behoren in regel tot dezelfde joods-christelijke Europese cultuur. En tegenover mensen van je eigen ‘cultureel ras’ kan men moeilijk ‘racistisch gaan doen.

Zo had het VRT-radionieuws het onlangs over “een Servische dievenbende”, en over een “verkrachtersbende van 20-jarigen”, waarvan de dag nadien de kranten het aarzelend over ‘afrikanen’ had, verzwijgend dat het over Noord-Afrikanen ging, ten einde hun moslimachtergrond niet naar voor te brengen.
Over het recent uitgebroken schandaal in de Britste stad Telford, waarbij duizend meisjes systematisch verkracht werden door Pakistaanse moslims, werd pas na het in de sociale media onder de aandacht werd gebracht, schoorvoetend in de reguliere kranten bericht, alhoewel dit over seksuele mishandeling waarbij de Dutroux-affaire in het niets verzinkt.

En dan is er nog het opsluiten in Groot-Brittannië van twee leiders van de politieke partij ‘Britain First, wegens “het beledigen van de islam”, ook naar die berichtgeving blijft het vruchteloos speuren in de Vlaamse media. Idem dito over de toestand in Zuid-Afrika, waar de aanhoudende racistische moorden op blanken, en het in beslag nemen van hun landerijen in Zuid-Afrika amper een klein bericht ergens op de binnenpagina’s, en zeker geen minuut van een radio- of tv-nieuwsuitzending waardig zijn.
Belangrijker zijn twee vrouwen van voormalige gesneuvelde IS-strijders, en nadien hertrouwd met ‘vermiste’ al dan niet nog levende koppensnellers, die met hun kinderen terug naar België willen komen en verwachten dat wij, (als dank voor de inzet van hun ouders voor het kalifaat?) hun kinderen een nieuwe toekomst geven, terwijl zij hun 5 jaar opgelegde straf (die wegens ‘goed gedrag) tot anderhalf jaar effectief zal worden herleid), uitzitten...
Dàt is menselijk zijn, dat is verbindend, inclusief, en divers zijn...Dus dat moet zeker uitgesmeerd in het nieuws komen!
 

 

Renaat van Poelvoorde



 

©RVP-2018

 

 

at