|
|
|
Het racisme en de discriminatie van de godsdienstvrijheid |
|
Erkende godsdiensten ontlenen aan de
wettelijke godsdienstvrijheid bepaalde rechten en
Dat in onze samenleving, in het openbaar, van van atheïsten gelijkwaardige behandeling van mannen, vrouwen en anders-geaarden wordt geëist, staat men van overheidswege, juist opgrond van de godsdienstvrijheid, die ongelijkwaardigheid binnen de islamitische gemeenschap toe.
Alhoewel men algemeen aanvaardt dat de persoonlijke vrijheid beperkt wordt, of kan worden, in geval dat daardoor de vrijheid van anderen wordt aangetast, wordt de vrije keuze van werkgevers en verhuurders, om geen personeel toe te laten die hun religie of cultuur via kleding demonstratief uitdragen, beknot, en particulieren verboden om die reden iemand de toegang tot zijn woning te ontzeggen.
Eén en ander heeft als gevolg dat om de haverklap, zowel voor- als tegenstanders van bepaalde vrijheden en/of beperkingen zich tot de rechtspraak wenden om hun gelijk te halen. Door de breed interpreteerbare wetgeving zorgen de wisselende juridische uitspraken dienaangaande voor een steeds groter wordend gevoel van rechteloosheid, waardoor het geloof in de rechtstaat steeds meer afkalft.
|
|
© RVP.BE-2021
|
De
godsdienstvrijheid wordt in de zogenaamde 'democratische landen,
zowel nationaal grondwettelijk als internationaal verdragrechtelijk
gewaarborgd. Dat het hier vrijwel enkel over de 'erkende'
godsdiensten gaat, is op zichzelf al een aanfluiting van het
gelijkaardig gewaarborgde zelfbeschikkingsrecht en de (steeds meer
gecontesteerde) 'vrije meningsuiting. Godsdiensten (religies) zijn
in feite niets meer of minder dan het geloof in fictieve goden en/of
bovennatuurlijke, dus onbewijsbare, krachten. Op grond van
dergelijke definities kan men dus elke religie of levensbeschouwing
van om het even welke 'sekte' als een godsdienst beschouwen, met dit
verschil dat ze door de erkende religies, daarin gesteund door het
atheïsme, niet als dusdanig erkend worden.
voordelen die de
niet-erkende religies en atheïsten niet genieten, waardoor deze
laatsten dus feitelijk gediscrimineerd worden. Zo mogen moslima's op
grond van hun religie zich overal vertonen, maar mogen naturisten
zich enkel volledig naakt bewegen op daarvoor gereserveerde
stranden, en mogen islamieten volgens recente rechtspraak in
openbare scholen halal maaltijden eisen, terwijl atheïsten op hun
beurt heen niet-halal maaltijden mogen eisen. 
Afgezien
van de feitelijkheid dat in religieuze boeken, zoals vooral de koran
en de Hadith heel wat discriminerende, en zogenaamde racistische
teksten te vinden zijn, worden onder het mom van de diversiteit,
multicultuur én vrijheid van godsdienstbeleving, steeds meer
voormalige vrijheden van meningsuiting en dito handelingen beperkt
of verboden.