Elk
jaar opnieuw overladen wij elkaar met al dan niet gemeende, hetzij
oppervlakkige inhoudsloze, hetzij er wel degelijk toe doende wensen
voor het komende jaar. Dat wij bij de meeste personen nagelaten
hebben een evaluatie te maken van onze wensen voor het verlopen
jaar, en het ons dus blijkbaar worst is geweest of-, en in welke
mate die voor hen werden vervuld, herleidt de waarde van deze
jaarlijkse eeuwenoude traditie tot zijn ware omvang: Nihil!
Natuurlijk wensen wij iedereen een goede gezondheid en een welvarend
en gelukkig bestaan. En misschien wensen wij de ene dat in een wat
grotere mate dan de andere, en wellicht moeten sommigen
eerlijkheidshalve toegeven dat er bepaalde mensen zijn die zij zelfs
wat minder welvaart en geluk toewensen. En gezien de brede invulling
die men kan geven aan het begrip 'beste wensen' is het dus niet eens
hypocriet indien wij in confrontatie met deze laatsten, de
formulering "mijn beste wensen"(voor U) gebruiken.
En dan zijn er nog de 'niet persoonlijke', maar algemene wensen
voor het nieuwe jaar, die allemaal onder het containerbegrip, "een
betere wereld, waar het voor iedereen goed om leven is" te vatten
zijn Daaronder vallen o.a., zo niet het einde, dan toch
vermindering van: - gewapende conflicten, - honger, - armoede, -
ellende, - werkloosheid, - kinderarbeid, - vrouwen en
kindermishandeling, - disciminatie, - uitsluiting, enz.
Deze weliswaar onvolledige opsomming van sinds mensenheugenis
moreel gezien onaanvaardbare toestanden, en de steeds terugkerende
wens om daar een einde aan te stellen, maken dat stuk voor stuk
defacto structurele problemen van. De vragen, waarom de mensheid,
ondanks de niet aflatende inzet van velen, er tot op de dag van
vandaag niet in slaagt om ze op te lossen, genereert, al naar gelang
uit welke hoed ze komen, uiteenlopende antwoorden.
De enen wijten het aan ons samenlevingsmodel, de anderen aan de
onwil van, hetzij economische, hetzij politieke belangengroepen. De
enen zien alle heil in een ander, meer collectief sociaaleconomische
gelijkwaardigheidstructuur, en anderen denken met het
individualiseren van de samenleving onder een geglobaliseerde
wereldregering de oplossing te vinden.
Voor zover er met
dergelijke denkpistes reeds een aanzet is gegeven, hebben
experimenten dienaangaande, voor zover ze niet mislukt zijn, nog
geen noemenswaardig resultaat opgeleverd.
Waar het (ware) socialisme niet opgewassen blijkt tegen de
menselijke natuur, met onder meer zijn zijn natuurlijke
overlevingsdrang dat bij velen, telkens de omstandigheden daar de
mogelijkheid toe bieden, transformeert naar ongebreidelde hebzicht,
gaat de liberale vrijheidsgedachte lijnrecht in tegen een wereldwijd
gezamenlijk beheer van individuele groeps- en volksbelangen. In
beide gevallen blijft de oeroude jungle-wet van de 'macht van de
sterkste' als een dominerende factor een doelmatige ontwikkeling in
de weg staan.
De enige, er echt toe doende nieuwjaarswens is, 'een betere
wereld waar iedereen een menswaardig gelukkig bestaan heeft', dus
vrij van o.a. de in derde alinea opgesomde omstandigheden en
begrippen. Het is dé containerwens welke alle andere, die allen in
min of meerdere mate met elkaar verbonden wensen in zich draagt.
Zolang één van de deelwensen niet vervuld wordt, kan er geen sprake
zijn van een betere wereld, omdat 'iedereen', menswaardig', en
'gelukkig' daar voorwaardelijk bij zijn.
En omdat vrijwel al die deelwensen voorbijgaan aan het
'mens-zijn', zijn zij onvervulbaar, en bijgevolg, steeds terugkerend
en 'structureel'.
Voor de mensheid in zijn geheel een niet echt een hoopvolle
boodschap, maar gezien nieuwjaarswensen per definitie individueel
zijn, wens ik de lezers dezes, ieder afzonderlijk 'een menswaardig
en gulukkig 2016' toe....in de zekerheid dat die wens bij een
redelijk aantal van hen toch in vervulling zal gaan.