.

                                                                                      Januari 2017

Wat moeten we met een Amerikaanse president die, na de klimaatverandering een als een chinees sprookje bestempelende, nadien toch toe te geven dat de mens daar wel voor een deel verantwoordelijk voor is, om ten slotte toch een fervente voorstander van de kolenproductie en tevens fervente tegenstander van het klimaatakkoord tot milieuminister te benoemen?

 

Wat moeten de miljoenen Amerikaanse zorgbehoevende voor Trump stemmende ‘working class’- burgers blijkbaar weinig of geen van zijn speeches hebben gehoord, en die pas na de ontmanteling van de Obamacare-wet, zich bewust zullen worden van wat ze zichzelf hebben aangedaan?

 

En Wat moet Europa en de NATO met een Amerikaanse bondgenoot die stelt dat een NATO-lid in geval van een militair conflict niet (meer) vanzelfsprekend moet rekenen op bijstand indien de belangen van de VS niet worden geschaad?

 

Wat mag de wereld verwachten van een Russische super strateeg zoals Poetin, nu die als gevolg daarvan, voor zover hij niet tegen Trumps’ zere benen aanschopt, blijkbaar aardig wat meer ‘speelruimte’ aan zijn Europese grenzen krijgt?

 

Wat moeten wij met Iran en Turkije, twee landen waarover Trump afwisselend koud en warm overAfbeeldingsresultaat voor turkije blaast, laat staan van China die aardig op weg is om Afrika economisch te koloniseren, en Trump dat een te verwaarlozen continent is.

 

Om te besluiten: wat mag de wereld verwachten van een Amerikaanse president waarvan zijn woorden bestaan uit letters welke hij achteraf naar eigen goeddunken herschikt, wist, en/off aanvult, en zijn daden dus onvoorzien, en bijgevolg positief of negatief verrassend zullen zijn. Misschien laten wij mijn en Uw wensen voor 2017 best achterwege...ten einde achteraf de ontgoocheling, dan wel de euforie, wat meer draagbaar te maken...  

 

©RVP-2016