Wie is mijn eega

Alexandra, mijn 'Tsarina', is een 70-jarige, Russische lieftalligheid die zeventien jaar geleden, in navolging van haar enige dochter, haar vaderland en zijn  hoofdstad Moskou, de stad waar zij aan verknocht was , achter zich heeft gelaten om samen met mij, hier in België een voor ons beiden nieuw, en hopelijk laatste, leven te beginnen.   

Persoonlijk

Stammende uit een voormalig adellijke familie, en dochter van een in het Russische leger dienende hoge officier, opgegroeid in de puberteitsperiode van het zogenaamde echte socialisme (het communisme), zag zij de tot dan toe onvolledig en misbruikte idealen van het marxisme ten onder gaan toen Gorbatsjov samen met zijn 'verlicht' communisme door Jeltsin aan de kant werd geschoven, en Rusland, samen met alle andere voormalige Sovjetrepublieken ten prooi van het kapitalisme werden gegooid.

Een en ander doet haar met gemengde gevoelens aankijken tegenover zowel het voormalige communisme als het huidige kapitalisme. Het ligt in de Russische traditie om het persoonlijke leven ook 'persoonlijk' te houden, daarom dat  ik hier niet verder inga op de onderdelen van haar verleden die tot de private sfeer behoren.
 

Beroepsmatig

Dirigent-pianiste van opleiding aan het conservatorium te Moskou, behoorde zij jarenlang in verschillende muziekacademies van Moskou tot diegenen die zorgden voor de vorming van Russische klassieke musici waarvan velen wereldwijde befaamdheid verwerven. De jaren welke haar komst naar België voorafgingen richtte zij zich in hoofdzaak op het privaa-onderricht van toekomstige pianovirtuozen in wording.